De beste schrijftip die ik je kan geven? Begin met het belangrijkste. De kern van je verhaal en zelfs de kern van je alinea’s.
Want als je belangrijke informatie wil overbrengen, wil dat mensen iets doen, dan moet je meteen vaart maken. Anders ben je de lezer al kwijt voor je op dreef bent. Mensen hebben geen tijd (of zin) om zich door inleidingen, sfeerschetsen of opbouwende argumenten te worstelen. Ze willen weten: waar gaat dit over? En vooral: is dit voor mij?
Want mensen lezen alleen de tweede zin, als de eerste goed is.
Heb je schoolgaande kinderen? Dan weet je dat de nieuwsbrief een soort sudoku voor gevorderden is. Ergens tussen het verzoek de kinderen minder met de auto te brengen en de introductie van een nieuwe stagiaire, stond vermeld op welke dag de schoolfotograaf kwam.
Ik had de nieuwsbrief wel gelezen. Diagonaal. Mijn kinderen gingen op de grote dag naar school in pastelshirtjes, een broek met een scheur bij de knie (jongens 
) en haar dat duidelijk geen borstel had gezien…
Sindsdien lees ik schoolnieuwsbrieven van achter naar voren. Gelukkig is er ook iets anders veranderd: de vermaledijde brief begint tegenwoordig met de belangrijkste dingen. In bullet points. Dus er gaat geen pyjamadag, spelletjesdag of andere verkleeddag meer aan mij voorbij.
Of nou ja… Meestal niet. 
Als je een blog schrijft, of een mail, of een social post – maak het niet onnodig ingewikkeld. Je lezer is geen puzzelaar, maar iemand met weinig tijd en nog minder concentratie.
Laat ze niet zoeken naar je punt. Geef het.
Bonustip: maak de eerste zin kort, dat werkt nóg beter.
Of je nu schrijft voor klanten, volgers, collega’s of ouders: begin met het belangrijkste. Anders is het net zoiets als aankondigen dat je fantastisch – of slecht 
– nieuws hebt, en daarna een ellenlange intro deelt.
Of nog zo één: “We moeten even praten…” en dan eerst een uitleg, een inleiding, een anekdote die je nog langer laat wachten. Verlos iemand direct uit zijn of haar lijden. Daarna mag je het verhaal vertellen.
Want mensen hebben geen tijd voor een literaire aanloop. Ze willen weten wat er speelt. Waarom ze moeten lezen. Wat het hen oplevert.
Mail:
“Ik hoop dat alles goed met je gaat! Vandaag wil ik je iets vertellen over de opbouw van je tekst…”
“Durf je een mail te beginnen met de vraag die je écht wil stellen?”
Blog:
“Een tijdje geleden had ik een inzicht over hoe mensen informatie verwerken.” “Mensen scannen. Dus begin je tekst met wat je écht wil zeggen.”
Post:
“Ik zat laatst in een koffietentje en hoorde twee mensen praten over een sollicitatie. Toen dacht ik…” “Veel ondernemers willen aardig gevonden worden, en durven daarom niet met de deur in huis te vallen.”
Zelfs binnen een alinea geldt dit. De eerste zin is de kop, de rest mag toelichten.
Wat wil je dat mensen onthouden, doen of voelen? Begin van daaruit. De rest van je tekst is de verdieping, de uitwerking van je verhaal, of de weg naar je punt toe. Maar zonder beginpunt, geen route.
Wil je ermee oefenen? Pak een bestaande tekst van jezelf, en herlees de eerste zin. Is dit wat je wil zeggen? Of is het een aanloop? Is het het laatste: herschrijf het. Check daarna je alinea’s: beginnen die ook met de kernzin?
Succes!
“Ik wist niet dat er zoveel over schrijven te leren was!”
Ongeremd schrijven. Schrijven zoals auteurs dat doen. In deze cursus staan alle schrijflessen voor ervaren ondernemers; we gaan verder dan “pijnpunten uitwerken”, voorbij “schrijven met de zintuigen”.
Jij voelt en ziet ook: wat je online nu leest, is al gedaan. The inner author in jou wil meer dan alleen marketing en strategie.
Schrijf straks met de pen van een auteur.
Veel schrijvers bouwen hun teksten op als een opwarmrondje, maar dat is funest voor je lezer. Mensen scannen, dus begin met je punt – in je intro, maar ook in elke alinea. In deze blog laat ik je zien hoe dat werkt, met frustratie-voorbeelden, schoolfotostress en praktische tips.
Je hoeft niet op een yogamat in Bali te gaan zitten om je creativiteit nieuw leven in te blazen (mag wel). In deze blog: simpele manieren om weer zin, flow en ideeën te voelen.
Soms kan één woord je gedachten terugbrengen naar een vergeten herinnering – compleet met geuren, geluiden en gevoelens. Door vijf minuten non-stop te schrijven over zo’n woord, ontdek je niet alleen bijzondere momenten, maar ook je eigen stem.
Er is geen samenvatting, omdat dit een beschermd bericht is.
Creativiteit gedijt in vrijheid, niet in angst voor fouten. Ontdek hoe John Cleese’s play mode je helpt los te laten, fouten te omarmen en briljante ideeën te creëren. 🚀🎨
